2.Μόνο ο μπρούχο καταλαβαίνει (part 1)

(λαογραφικό σημείωμα του DR Bormiroth :μπρούχο= ινδιάνος μάγος /μέσα=οροπέδιο αμερικάνικης ερήμου/γκρίνγκο=λευκός για τους νοτιοαμερικάνους)

Η νύχτα ήταν γλυκιά και μυρωμένη.Η ησυχία της μεξικάνικης ερήμουέμοιαζε να αντηχεί μελωδίες από κάποιο χώρο απόλυτο.Μελωδίες των οποίωνεκλάμψεις εμφανίζονταιτα πιωμένα βράδυα στο μυαλό των λίγων , σαν σταλμένες απο κάποιο τεράστιο Ον που ονειρεύεται αιωνίως τις ζωές μας. Αλλά ακόμα και ο πιο ταλαντούχος μουσικός δεν μπορεί να τις καταγράψει πλήρως ή να τισ μετουσιώσει σε μουσική γλώσσα.
Ο γέρο μπρούχο τα ήξερε όλα αυτά.Όπως και πολλά άλλα.Οταν οι άλλοι τρόμαζαν χώρις λόγο τα βράδυα , όταν απορούσαν γιατί υπάρχουν , όταν ένιωθαν μόνοι ή όχι-και- τόσο-μόνοι-όσο-θα-ήθελαν ο γέρο Χουαντσο ήξερε γιατί. Γιάυτό όλοι τον σεβόνταν
Έτσι , αντί να κοκκαλώσει μαγεμένος από την απολυτότητα της ερήμου,συνέχισε τον δρόμο του προς την μοναχική καλύβα στην μέση της ερήμου , στην βάση του Μέσα της ύπαρξης. Στο μέσα αυτό , πραγματοποιούνταν οι τελετές που σηματοδοτούσαν την έναρξη της ύπαρξης. Απόψε ήταν η σειρά του Μιγκέλ να ενωθεί με το πνεύμα που κατοικούσε στον ιερό κάκτο.Η μητέρα του είχε παντρευτεί έναν γκρίνγκο και, κρυφά απ΄αυτόν επέμενε να προσηλυτίσει τον 16χρονο γιό της , παρότι δεν είχε πράξει αναλόγως για τα άλλα 6 παιδιά της
Ο γέρο Χουάντσο συμφωνούσε απολύτως με αυτήν της την απόφαση , η οποία άλλωστε δεν ήταν αυθαίρετη.Η Μαρία είχε άλλες 5 γέννες που έγινα τελείως φυσιολογικά.Όταν έμεινε έγκυος στον Μιγκέλ, ομως, το κατάλαβε πολύ αργά, μονο όταν η κοιλιά της άρχισε να φουσκώνει. Μέχρι και την στιγμή που η Αννίτα , η μαμή του χωριού , έπιασε στα χέρια της τον μικρό Μιγκέλ η Μαρία δεν είχε πονέσει. Καθόλου. Ούτε πέρασε ζαλάδες,εμετούς , τίποτε. Κανένα σύμπτβμα εγκυμοσύνης. Αυτό ήταν παράξενο.¨οχι όμως για τον γέρο Χουάντσο που γέλασε γλυκα όταν έμαθε το συμβάν.
Επιπλέον, την νύχτα που ο Μιγκέλ αντίκρυζε τον κόσμο γαι παρθενική φορά το φεγγάρι φάνηκε σαν να φλέγεται. Ο πατέρας του έκανε γύρω στις 150 φορές το σταυρό του , χωρίς να ξέρει ότι τα πνεύματα ξεκαρδίζονταν στα γέλια κάθε φορά. Και το αστείο είναι ότι ο Χριστός ξεκαρδιζότανε μαζί του και τους γέμιζε τα ποτήρια ξανά
Την ίδια στιγμή που ο Μιγκέλ ξεμυτούσε από την μητρική μήτρα , το ίδιο έκανε ένα μικρό κατσικάκι.Μονο που είχε 2 κεφάλια και πέθανε 3 μέρες μετά.Ο Χουάντσο έδωσε , σε όποιον τον ρώτησε, την εξήγηση πώς το απαιτούσε η συμπαντική ισορροπία. Οι περισσότεροι συγχωριανοί γέλασαν κοροιδευτικά, αλλά όχι η Μαρία.Και,τη μέρα των 16ων γενεθλίων του αποφάσισε να τον πάει στο μέσα.
Στο σακούλι του γέρο μπρούχο υπηρχαν ήδη - κλεισμένοι σε ένα δερμάτινο σακουλάκι, φτιαγμένο από το δέρμα που το δικέφαλο κατσικάκι αποχωρίστηκε με το θανατό του- οι 7 ρόζοι του πεγιότ που θα ένωναν για πρώτη φορά τον Μιγκέλ με το απόλυτο. Τον όγδοο και καθοριστικό ρόζο θα έκοβε ο μπρούχο με το τελετουργικό του μαχαίρι.Ένα μαχαίρι με μεγάλη ιστορία.
Ο Μιγκέλ ήταν ήδη εκεί με την μητέρα του, Η ανυπομονησία ήταν εγκατεστημένη στα πρόσωπά τους μαζί με έναν φόβο ανείπωτο φερμένο απο κάπου Έξω.Ο Μιγκέλ είχε στο χέρι του ένα στριφτό τσιγάρο, πουφώντας λαίμαργα ηρεμία από το φυτό που η Γη τους πρόσφερε απλόχερα εδώ στο Μεξικό.Ο γέρο-μπρούχο χαιρέτησε με ένα νεύμα και όταν η μητέρα πήγε να μιλήσει τηες ένευσε να κάνει ησυχία,φέρνοντας ένα δάχτυλο στο στόμα. Περίμενε υπομονετικά να τελειώσει ο Μιγκέλ το βοήθημά του. Και ο μικρός , σαν να κατάλαβε , πέταξε την γόπα πολύ γρήγορα. Ο μπρούχο την σηκωσε από το χ΄μα της ερήμου και του την πρόσφερε , λέγοντας πως δεν πρέπει να προσβάλλει το φυτό.
Αναστατωμένος ο μικρός,ρούφηξε - αφού ξανάναψε- τις τελευταίεσ τζούρες πολύ γρήγορα. <<Ότι σε βοηθάει να χαλαρώσεις>> είπε γελώντας ο μπρούχο. Η Μαρία στεκόμενη παράμερα έκανε μιά γκριμάτσα αποστροφής.Ο μπρούχο χαμογέλασε στραβά.
<<Είμαι έτοιμος>> είπε ο Μιγκέλ , αλλά ο ιδρώτας που τον έλουζε και τα έτοιμα να δακρύσουν μάτια του διαφωνούσαν.. <<Κανείς δεν μπορεί να είναι έτοιμος για ένα τέτοιο χτύπημα>> απάντησε συβιλλικά ο μπρούχο.Με αυτά τα λόγια ξεκίνησαν να περπατουν - με τον μπρούχο μπροστά - στο μονοπάτι που οδηγούσε στη κορυφή του μέσα της ύπαρξης.